Pomoce do gier

Wstęp:
Pierwsza odsłona wielkiej sagi gier Gothic. Gra ujrzała światło dzienne w 2001 roku. Piranha Bytes ukazała miłośnikom cRPG nowe oblicze gatunku poprzez wspaniały i (jak na tamte czasy) rozległy świat. Największe wrażenie zrobiła jednak na graczach wolność wyboru. Ale od początku!

Fabuła:
W Gothicu nie jesteśmy bezrozumnymi osiłkami, którzy otrzymali na wstępie misję zabicia kilku orków, plądrujących pobliską wioskę. Wręcz odwrotnie! Rozpoczynamy jako cherlawy skazaniec, który przez jakiś występek (w rozgrywce nie dowiadujemy się jaki) skazany został na dożywotni pobyt w Górniczej Dolinie, która przed kilkunastoma laty została otoczona magiczną barierą przez...dwunastu magów Wydawałoby się “co z tego, wystarczy wybić kilkunastu strażników owej bariery i voila, jesteśmy wolni”. Otóż nie. Ta bariera ma specyficzną właściwość. Jeżeli ktoś zostanie wepchnięty do wewnątrz, nigdy nie wyjdzie poza nią (no chyba, że w postaci ducha świętego ). Podczas tworzenia bariery ,,coś naruszyło delikatną jej budowę” przez co powiększyła się do znacznie większych rozmiarów niż przewidziano. Więźniowie którzy dotychczas pracowali w Dolinie nad wydobyciem magicznej rudy(która stanowi bezcenny surowiec do wzmacniania broni i zbroi w walce z Orkami) dla króla, wykorzystali dezorientację strażników i- wybiwszy uprzednio wszystkich wasalów króla- przejęli kontrolę w Górniczej Dolinie.
Powróćmy jednak do wątku głównego. Jak już napisałem, do bariery trafiamy jako chłystek niezdolny unieść kilku kilogramowego miecza. Pod przewodnictwem przywódcy Cieni (jednostki wojskowej jednego z obozów) trafiamy do jednego z siedzisk kopaczy- Starego obozu. W całej Górniczej Dolinie istnieją trzy obozy.

Obozy:
Stary obóz- trafiamy tu na początku Gry. Zamieszkują go kopacze, Cienie, Strażnicy, Magowie Ognia oraz Magnaci. Uzyskując poparcie Cieni i wykonując misję dla ich przywódcy, możemy zostać przyjęci w szeregi tych pierwszych. Awanse (bo takowe oczywiście występują) dostajemy wykonując kolejne misje, jedne ciekawsze, drugie mniej ale co poradzić, taka już cena postępu .
Nowy obóz- zamieszkiwany przez szkodników, najemników i Magów wody. Największy przeciwnik Starego obozu. Możemy wstąpić w skład Szkodników wykonując questy u osób wpływowych, również powiązane(questy) ze starym obozem
Obóz Bractwa- Obóz zajęty przez świątobliwych nowicjuszy, strażników świątynnych oraz guru. Wierzący w swojego boga, Śniącego, uważany jest przez pozostałych przedstawicieli gildii jako ,,obóz świrów”. Tak jak w w poprzednich, aby zostać nowicjuszem religii, questy, questy i raz jeszcze questy .

Specyfika Gothica i system walki:
Wspomniałem na początku tekstu o wolności wyboru. Musicie wiedzieć, iż Gothic jest jednym z najwybitniejszych przedstawicieli ,,wolności”. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby podczas ,,oczyszczania” jaskini z goblinów i wszelakiego innego ścierwa, pójść do lokalnej tawerny i do rana bawić się przy kuflu piwa i dobrym skręcie Cała rozgrywka podzielona jest na sześć etapów rozpoczynających się w zależności od naszych dokonań. Przejdźmy do następnego czynnika gier cRPG, mianowicie systemu walki. Ten również znalazł przyzwoite rozwiązanie. Występują cztery poziomy walki bronią białą (dwa 1h i dwa 2h), każdy z lvl-i kosztuje więcej punktów nauki (które tak oszczędnie zbieramy podczas tępienia plugastwa. 1LVL postaci = 10 PN). Nauka poszczególnych pozwala sprawniej i szybciej posługiwać się bronią białą, tj. Miecze, buławy, topory. Istnieje również możliwość nauki strzelania z kuszy lub łuku. Tak jak w w przypadku broni białej, każdy poziom umiejętności pozwala atakować celniej, szybciej i precyzyjniej. Pomyślicie “Eee tam, wystarczy że przeznaczę kilka punktów nauki na “ciachanie mieczem i strzelanie z kuszy” i tyle, zero wysiłku”. Otóż nie! Punkty nauki będziemy musieli przeznaczać również na współczynniki wzmacniające naszą postać: siła, zręczność; pozyskiwanie trofeów zwierzęcych: skóra, pazury, kły; oraz- jeżeli wybieramy ścieżkę magii- na manę, magiczne kręgi itp. Podczas naszej podróży przez Górniczą dolinę, tępienia plugawych bestii i wykonywania trudnych i łatwych questów, nasza postać stanie się potężnym magiem/wojownikiem, precyzyjnie ścinającym łby stworów lub miotającym śmiercionośne kule ognia we wrogów.

Budulec:
Cała akcja oprawiona będzie w wyśmienitą ścieżkę muzyczną oraz graficzną. Wygląd bowiem zadowala wszystkich konsumentów cRPG i nie tylko, stworzona na (bardzo) zaawansowanym engine- u 3D. Muzyka dodaje wyśmienitego klimatu, zarówno podczas mrocznych przepraw przez jaskinie jak i wesołych przechadzek po obozach. Tak oto przedstawiłem wam w przybliżeniu z czym macie/możecie mieć do czynienia. Jeszcze tylko ogólna ocena

Plusy:
Reasumując. Fabuła jest zwięzła, tajemnicza i zaskakująca. Przez ¾ części gry możemy utrzymywać się w przekonaniu co do jakiejś racji tylko po to by później dowiedzieć się, iż w rzeczywistości jest wyssaną z palca bzdurą. Rozwój postaci stoi na wysokim poziomie. Punkty nauki które z takim miłosierdziem witamy w linijkach tabel możemy przeznaczyć na różnorodne umiejętności w różnych dziedzinach. Siła pozwala utrzymać nam broń białą i kusze, zręczność umożliwia dzierżenie w dłoni potężne broni dalekosiężnej jaką jest łuk. Następną sprawą jest wolność wyboru. Możemy w dowolnym momencie przejść się do miasta orków, przy czym zalecane jest udanie się tam dopiero z bardzo wysokim lvl- em. Do plusów trzeba zaliczyć grafikę, animację postaci oraz muzykę które łącznie tworzą znakomity klimat gry. Przechadzając się w obozie bractwa o zmroku, usłyszymy przyjazną dla ucha i spokojną muzykę która całkowicie nas rozluźni i zachęci do sięgnięcia po kufel piwa i mocnego skręta . Sprawa inaczej przedstawia się podczas nocnych przepraw przez tereny gęsto posiane bestiami pokroju zębaczy, orków itp. To tyle jeżeli chodzi o plusy, teraz czas na...

Minusy:
Gorsza część recenzji. Do minusów Gothica trzeba zaliczyć przede wszystkim liczność bugów które umożliwiają wtapianie się w faunę świata, nieprzewidziany lot w głąb ziemi lub chodzenie po wodzie, rodem z biblii Następnym minusem jest sterowanie. Wprawny gracz dopiero co najmniej po miesiącu połapie się, gdzie znajduje się klawisz aktywacji zaklęcia lub podniesienia jakiegoś przedmiotu, na początku gry znacznie zniechęca to do jej kontynuowania. Trzecim, najmniejszym, przez większość pomijanym i ostatnim z minusów jest liczność kodów jakie występuje w grze. Ok. 60% konsumentów Gohica jest chitersami którzy nie mogli by przejść do 3 etapu bez ”nieśmiertelności”. Likwiduje to pełną uciechę z mozolnego przechodzenia gry. To tyle, pominąłem najdrobniejsze minuski