Pomoce do gier

The Elder Scrolls IV: Oblivion to czwarta część serii gier cRPG The Elder Scrolls. Została wydana 21 marca 2006 roku.

Rozgrywka

Gra, jak całość serii, charakteryzuje się swobodą podczas eksploracji świata. W stosunku do poprzedniej części, producent podjął próby urzeczywistniania gry, są to między innymi zamykane na noc sklepy, brak możliwości sprzedawania kradzionych rzeczy zwykłym kupcom, możliwość jazdy konno. Poprawiona została fizyka oraz zastosowano system rag doll. Diametralnej metamorfozie uległ silnik graficzny. Wykorzystuje on w pełni moc współczesnych akceleratorów. Największą zaletą grafiki jest zastosowanie systemu do tworzenia roślinności SpeedTree. W grze można ujrzeć takie efekty jak falująca woda, liście, trawa, bump mapping na drzewach czy postaciach.

Jak w każdej grze RPG w Oblivionie istnieje możliwość udoskonalania. Na początku gry po ustaleniu takich szczegółów jak wygląd, osobowość gracz może wybrać też główne umiejętności (Major Skills), które po rozwinięciu do następnego poziomu powodują automatycznie podniesienie poziomu bohatera, dzięki któremu można znajdywać coraz lepszy ekwipunek potrzebny na pokonanie coraz silniejszych potworów. Rozwijanie kolejnych możliwości jest proste, np. jeśli gracz chce rozwinąć umiejętność walki mieczem, powinien znaleźć jak najwięcej przeciwników i na nich potrenować; jeśli zaś zamierza rozwinąć umiejętności alchemiczne, to najłatwiejszym sposobem jest nazbieranie jak największej liczby składników i masowe tworzenie mikstur.

Kolejnym krokiem naprzód jest unowocześnienie systemu umiejętności. Oprócz poziomu 1-100 w każdej umiejętności bohater zdobywa 5 rang (Nowicjusz, Uczeń, Czeladnik, Ekspert, Mistrz) nadawanych co 20 poziomów. Z rang wynikają intratne korzyści, np. Mistrz Alchemii robi mikstury z jednego składnika i przyrządu (są cztery), zaś Ekspert Płatnerstwa może reperować ekwipunek powyżej 100%, przez co naprawiany przez niego oręż jest lepszy niż nowy ze sklepu.

Walka ogranicza się do atakowania i blokowania. Dopiero wraz z rozwojem postaci dochodzą nowe kombinacje, i inne dodatki, np. przybliżenie podczas strzelania z łuku. W przeciwieństwie do np. Gothica, gracz nie ma sztucznych ograniczeń co do noszonego ekwipunku.

Gracz zaczyna, podobnie jak w poprzedniej części, jako więzień, lecz tym razem w celi w więzieniu stolicy Tamriel - Cesarskim Mieście. W pewnym momencie okazuje się, że znajduje się w niej ukryte przejście, którym potajemnie Cesarz Uriel Septim VII zamierza uciec przed skrytobójcami. Okazuje się, że postać gracza jest osobą, którą władca widział w swoich wizjach w roli bardzo pozytywnej, więc zaczyna mu ufać i pozwala iść za sobą. Po pewnym czasie jednak cesarz ginie z rąk skrytobójcy dając postaci gracza uprzednio Amulet Królów - magiczny artefakt, którego używa następca tronu do zapalenia Smoczych Ogni w Świątyni Jedynego w Cesarskim Mieście, by utrzymać magiczne bariery oddzielające Tamriel od Otchłani. Ponieważ wszyscy synowie Cesarza zostali zamordowani, Smocze Ognie zagasły i bariery zostały przełamane. Bramy do Otchłani otwierają się w pobliżu wszystkich miast. Naszą misją jest odnaleźć zaginionego spadkobiercę tronu Septimów - Martina i sprawienie, by zapalił z powrotem Smocze Ognie, nim całe Tamriel ulegnie zniszczeniu.

Świat

Główna postać porusza się po fragmencie cesarstwa Tamriel oraz po jego głównych miastach. Po drodze można spotkać wiele jaskiń, kopalni i ruin, których eksploracja na wczesnym poziomie gry jest ryzykowna. Podczas eksploracji obszaru dostępnego w grze dane jest graczowi obserwować w miarę realistycznie odwzorowany świat - przykładami są tu zmieniające się pory dnia, poruszająca się na wietrze roślinność, płynąca woda, dopracowany system fizyki, efekty pogodowe.

Podróżować można na dwa różne sposoby: wybranie na mapie miejsca, na które w czasie wędrówki bohater już się natknął (opcja szybkiego przemieszczenia bez obawy o ataki ze strony potworów lub NPC) oraz wybranie trybu eksploracji, czyli zwyczajną wędrówkę (pieszą lub konną), pozwalającą w ten sposób odkryć nieznane lokacje na mapie. Wraz z postępem rozgrywki w wielu miejscach na mapie pojawiają się wrota do domeny w Otchłani należącej do Daedrycznego Księcia Mehrunes Dagon. Bramy do Otchłani dość mocno kontrastują z normalnym krajobrazem - mają kształt daedrycznej litery "O", a z ich wnętrza wyziera piekielny ogień Otchłani. O obecności takiej bramy można przekonać się dużo wcześniej - jej bliskość sygnalizuje zmiana koloru nieba - z obecnej barwy zmienia się w typową dla Otchłani, oraz słychać grzmoty piorunów - nawet jeśli przedtem był słoneczny bezchmurny dzień.

Gracz ma za zadanie zamknąć jak największą ich liczbę - a nie jest to łatwe. Krajobraz, fauna i flora Otchłani wydają się być zaprojektowane maksymalnie nieprzyjaźnie dla kogokolwiek z zewnątrz(czarno-czerwone barwy, jeziora bulgoczącej lawy, niebo, które ją przypomina, wiszące wszędzie ludzkie ciała oraz panoszące się wszędzie deadryczne potwory). Architektura Otchłani charakteryzuje się monumentalizmem i nieregularnymi kształtami. Budowle wykonane są z nieznanego czarnego metalu, niemal zawsze mają kształt wieży. Każde wrota utrzymywane są w miejscu przez Kamień Pieczęci, który znajduje się w największej wieży danego obszaru - Wieży Pieczęci.

Jak poprzednio oprócz głównego wątku jest możliwość wypełnienia wielu zadań pobocznych i służby w gildiach. Oprócz gildii magów, wojowników i złodziei, gracz może zostać gladiatorem na stołecznej arenie.